воскресенье, 19 июня 2016 г.

Nikita Alekseev-Пьяное солнце matni va tarjimasi










Муз. Руслан Квинта, 
So`z: Виталий Куровский. 

.................... 
Я помню всё, и всё забыл. 
Кого искал, кого любил. 
Я проходил, сквозь эти стены. 
Я не хочу, смотреть назад. 
Где пламенеющий закат. 
Себе и мне, вскрывает вены. 

Мимо нас, мимо нас, пьяное солнце. 
Оно уйдёт и больше не вернется. 
Ну что же ты молчишь, не поднимая глаз. 
Мимо нас... 
Мимо нас, мимо нас, люди и птицы. 
Они летят чтоб всё-таки разбиться. 
Убей меня потом, но только не сейчас. 
Сейчас... 

Я помню всё, и всё забыл. 
Каким я стал, каким я был. 
Так мало слов, так много пены. 
Я не ищу, в толпе твой взгляд. 
О пламенеющий закат. 
Себе и мне, вскрывает вены. 

Мимо нас, мимо нас, пьяное солнце. 
Оно уйдёт и больше не вернется. 
Ну что же ты молчишь, не поднимая глаз. 
Мимо нас... 
Мимо нас, мимо нас, люди и птицы. 
Они летят чтоб всё-таки разбиться. 
Убей меня потом, но только не сейчас. 
Сейчас...(х2)




Tarjimasi:


Sarmast quyosh Alekseyev


Hammasini yodimda,  barin unutdim.
Kimlarni qidirdim, kimlarni sevdim.
Men bu yerlardan o`tib bo’lganman.
Ortga qarashga hech yo’qdir istagim.
U yerda esa olovlangan ufq.
O’zining va mening  ochar tomirim.  

Yonimizda, yonimizda u sarmast quyosh.
U ketar, va boshqa qaytib kelmaydi.
Nega jimsan, ko’zing yerda qadalgan.
Yonimizda, yonimizda odamlar, qushlar,
Ular uchar, oxir parvozda qular.
Meni keyin o’ldir, faqat hozirmas,
Faqat hozirmas…

Hammasi yodimda, barin unutdim,
Qanday edimu men, qanaqa bo’ldim.
Qanchalar so’zlar kam, g’azab esa ko’p.
Izlamayman endi nigohing har yerdan.
O, olovlanayotgan ufq.
O’zining va mening tomirin ochar.

Yonimizda, yonimizda u sarmast quyosh.
U ketar, va boshqa qaytib kelmaydi.
Nega jimsan, ko’zing yerda qadalgan.
Yonimizda, yonimizda odamlar qushlar,
Ular uchar, oxir parvozda qular.
Meni keyin o’ldir, faqat hozirmas,   faqat hozirmas…
Dildora Kasimova tarjimasi



Tarjimasi:
Hammasini eslayman va unutdim hammasini,
Kimnidir qidirdim, kimnidir sevdim,
Bu devorlar orasidan o`tganman.
Xohlamayman endi ortga qarashni.
Ortda olovlanadi shafaq,
Mening qonimga bo`yalgan.

Yonimizdan o`tar mast quyosh,
U botadi va chiqmaydi bizning ufqqa.
Sen nega jimsan,
Ko`zlaring yerga qadalgan
Nega?
Yonimizdan o`tadi odamlar, qushlar,
Ular uchadi va lekin qular bir kuni,
Keyinroq qulay men ham,
yo`q hozir emas,
hozirmas...


Hammasini eslayman va unutdim hammasini,
Kim edim, aylandim kimga,
So`zlar kam, ko`piklari ko`p.
Nigohingni qidirmayman endi har yerdan.
O. ufq qonamoqda,
Mening qonimga bo`yalgan.

Yonimizdan o`tar mast quyosh,
U botadi va chiqmaydi bizning ufqqa.
Sen nega jimsan,
Ko`zlaring yerga qadalgan
Nega?
Yonimizdan o`tadi odamlar, qushlar,
Ular uchadi va lekin qular bir kuni,
Keyinroq qulay men ham,
yo`q hozir emas,
hozirmas...

Tillaniso Eshboyeva tarjimasi

Комментариев нет:

Отправить комментарий